Wstęp

Jednorazowe probówki z gwintem śrubowym odgrywają istotną rolę w pracach laboratoryjnych.Ich prawidłowe stosowanie nie tylko skutecznie zapobiega zanieczyszczeniu próbki, zanieczyszczeniu krzyżowemu i utracie próbki, ale także gwarantuje dokładność i wiarygodność danych eksperymentalnych. Dlatego tak ważne jest opanowanie znormalizowanej procedury operacyjnej, aby zapewnić jakość eksperymentów.

Niniejsze wytyczne mają zastosowanie w procedurach obsługi jednorazowych probówek z gwintem, stosowanych w hodowli komórek, eksperymentach mikrobiologicznych, badaniach klinicznych i innych dziedzinach.

Przygotowanie przed użyciem

Odpowiednie przygotowanie przed eksperymentem jest kluczowym krokiem dla zapewnienia optymalnej wydajności jednorazowych probówek hodowlanych z gwintem. Po pierwsze, należy dokładnie sprawdzić integralność opakowania zewnętrznego pod kątem ewentualnych pęknięć lub uszkodzeń uszczelnień, co jest niezbędne dla zachowania sterylności probówek. Dobrze zapakowane probówki należy przechowywać w suchym i czystym miejscu, aby uniknąć wilgoci i zanieczyszczeń.

Nie należy ignorować stanu sterylizacji. Jednorazowe probówki hodowlane z gwintem, produkowane przez standardowych producentów, są zazwyczaj sterylizowane promieniowaniem gamma lub tlenkiem etylenu, a opakowanie powinno mieć wyraźne oznaczenie sterylizacji i datę ważności. Personel laboratoryjny powinien sprawdzić metodę sterylizacji i datę ważności, aby upewnić się, że probówki są w jak najlepszym stanie do użycia.

Przy wyborze specyfikacji należy wziąć pod uwagę następujące czynniki:

1. Wybór głośności:Do rutynowych eksperymentów można używać standardowych probówek o pojemności 15 ml, natomiast do hodowli na dużą skalę zaleca się probówki o pojemności 50 ml.
2. Charakterystyka materiału:materiał polipropylenowy jest odporny na wysokie temperatury, nadaje się do sterylizacji w wysokiej temperaturze; materiał polistyrenowy jest wysoce przejrzysty, łatwy do obserwacji.
3. Wymagania specjalne:Do specjalnych eksperymentów, na przykład przechowywania w niskiej temperaturze, należy wybrać materiały odporne na niskie temperatury.

Personel laboratoryjny powinien wybrać najbardziej odpowiedni model probówki do hodowli, biorąc pod uwagę specyficzne warunki eksperymentalne, wymagania dotyczące siły odśrodkowej, zgodność chemiczną i inne czynniki. Zaleca się opracowanie standardowej procedury doboru materiałów eksploatacyjnych, aby zapewnić spójność i powtarzalność eksperymentów.

Prawidłowa procedura

1. Rozpakowanie

• Otwieraj probówki hodowlane w czystym środowisku roboczym, aby mieć pewność, że podczas użytkowania nie dojdzie do żadnego zanieczyszczenia zewnętrznego.
• Podczas rozpakowywania należy zakładać sterylne rękawiczki lub używać sterylnej pęsety do wyjmowania probówek, aby uniknąć bezpośredniego kontaktu z newralgicznymi miejscami.

2. Operacja spikingu

• Podczas napełniania, aby zapobiec wprowadzeniu źródeł zanieczyszczeń, kategorycznie zabrania się dotykania wewnętrznej ścianki otworu lub wewnętrznej nakrętki pokrywy.
• Podczas dodawania próbek cieczy należy kontrolować objętość, która nie powinna przekraczać maksymalnej wartości na skali, aby uniknąć rozlania lub słabego uszczelnienia próbek w trakcie operacji.

3. Metoda uszczelniania

• Po dodaniu próbki należy dokręcić nakrętkę, aby zapewnić całkowite uszczelnienie. Szczelność można sprawdzić, delikatnie obserwując ewentualne wycieki.
• Należy zachować umiarkowaną siłę przykręcania, aby uniknąć użycia nadmiernej siły, która może spowodować zużycie lub zerwanie gwintu, co może mieć wpływ na ponowne użycie lub skuteczność uszczelnienia.

4. Oznaczanie i rejestrowanie

• Używaj odpornych na rozpuszczalniki, wodę i odrywanie etykiet laboratoryjnych lub markerów, aby dokładnie oznaczyć informacje o próbce w czystych i suchych miejscach probówki.
• Unikaj stosowania zwykłego papieru etykietowego lub długopisów, które są podatne na blaknięcie pod wpływem wilgoci, aby zapobiec utracie informacji podczas przechowywania.

Środki ostrożności podczas użytkowania

1. Unikanie zanieczyszczeń

• Czynności eksperymentalne należy wykonywać w czystym, wolnym od pyłu środowisku; zaleca się stosowanie ultraczystego stołu laboratoryjnego lub biologicznej komory bezpieczeństwa.
• Skróć czas otwierania probówek hodowlanych, a czynność powinna być szybka i znormalizowana, aby ograniczyć ryzyko narażenia.
• Do każdego rodzaju próbek należy używać niezależnych probówek do hodowli, a ich mieszanie jest surowo zabronione, aby zapobiec zanieczyszczeniu krzyżowemu i zakłóceniu wyników eksperymentów.

2. Wirowanie i przechowywanie

• Przed wirowaniem należy upewnić się, że nakrętka jest mocno dokręcona, aby zapobiec wyciekaniu próbki. Należy również zadbać o dobre, symetryczne wypoziomowanie wirówki, aby uniknąć braku równowagi mechanicznej.
• Podczas przechowywania probówki należy umieścić w pozycji pionowej, aby uniknąć wycieków spowodowanych poziomym ułożeniem. Unikaj umieszczania probówek w wysokiej temperaturze, jasnym świetle lub wilgotnym środowisku, aby uniknąć wpływu na stabilność próbek i wydajność probówek.

3. Specjalne postępowanie z próbkami

• W przypadku próbek zawierających lotne rozpuszczalniki organiczne lub substancje silnie żrące należy zastosować specjalistyczny model o odporności chemicznej.
• Do krioprezerwacji należy używać probówek krioprezerwacyjnych odpornych na niskie temperatury; zwykłe jednorazowe probówki hodowlane mogą stać się kruche lub przeciekać w bardzo niskich temperaturach.

Co zrobić po użyciu

1. Przetwarzanie w celu zapewnienia bezpieczeństwa biologicznego

• Probówki hodowlane zawierające zakaźne, potencjalnie patogenne lub wysokiego ryzyka próbki biologiczne muszą zostać poddane autoklawowaniu lub inaktywacji za pomocą skutecznego środka dezynfekującego zgodnie z wymogami bezpieczeństwa biologicznego obowiązującymi w laboratorium, zanim zostaną wyrzucone jako odpady.
• Wyrzucone probówki hodowlane należy umieścić w wyznaczonym pojemniku na odpady „biozanieczyszczone plastikiem” zgodnie z systemem klasyfikacji i zarządzania odpadami niebezpiecznymi w laboratorium. Nie należy ich mieszać ze zwykłymi śmieciami w celu utylizacji.

2. Zalecenia środowiskowe

• W miarę możliwości priorytetowo należy traktować probówki wykonane z materiałów nadających się do recyklingu oraz uczestniczyć w scentralizowanym programie recyklingu i utylizacji materiałów eksploatacyjnych w laboratoriach, w których warunki na to pozwalają.
• Ograniczać niepotrzebne marnotrawstwo materiałów eksploatacyjnych, propagować racjonalne wykorzystanie materiałów jednorazowych w kontekście bezpieczeństwa i promować budowę zielonych laboratoriów.

Często zadawane pytania

1. Co zrobić, jeśli nie mogę dokręcić nakrętki?

Najpierw sprawdź, czy gwinty są prawidłowo ustawione i czy nie ma w nich żadnych ciał obcych. Nie odkręcaj gwintów na siłę, ponieważ może to uszkodzić otwór lub nakrętkę. Jeśli nadal nie można ich szczelnie zamknąć, należy wymienić probówkę na nową.

2. Czy jednorazowe probówki hodowlane można ponownie wykorzystać?

Nie zaleca się ponownego użycia. Szczelność i sterylność jednorazowych probówek hodowlanych nie są gwarantowane po użyciu, a ponowne użycie może spowodować zanieczyszczenie, zafałszowanie wyników lub uszkodzenie probówki.

3. Co zrobić, jeśli podczas wirowania wystąpi wyciek?

Sprawdź, czy wieczko jest szczelnie zakręcone i dobrze uszczelnione, a także upewnij się, że probówki hodowlane zostały prawidłowo wypoziomowane przed wirowaniem. Unikaj używania prędkości wirowania większej niż maksymalna, dla której probówki są skalibrowane. W razie potrzeby wybierz specjalistyczną probówkę wirówkową odporną na ciśnienie.

Wniosek

Standaryzowane stosowanie jednorazowych probówek hodowlanych z gwintem gwintowanym jest kluczowym krokiem w celu zapewnienia dokładności wyników eksperymentów, bezpieczeństwa próbek i niezawodności operacyjnej. Ścisłe przestrzeganie norm operacyjnych i wymogów bezpieczeństwa biologicznego, zarówno podczas pobierania, przetwarzania, przechowywania, jak i utylizacji próbek, stanowi podstawową gwarancję poprawy jakości eksperymentów i ograniczenia ryzyka.

Zaleca się, aby technicy laboratoryjni używali wysokiej jakości probówek hodowlanych z dobrym uszczelnieniem, odpornością na działanie chemikaliów i odpowiednim zakresem temperatur, zgodnie ze specyficznymi potrzebami eksperymentalnymi, w celu zwiększenia efektywności eksperymentów i zapewnienia zrównoważonego zarządzania zasobami laboratoryjnymi.